De zes stadia van ziek worden
volgens Dr. Reckeweg

In een van haar laatste lezingen had mevrouw Farrell het over de zes stadia van ziek worden zoals de Duitse natuurgeneeskundige arts Dr. Reckeweg (1877-1944) daar tegenaan keek.
Zij noemde dat omdat er ook in het uitscheidingsorgaan, de huid symptomen waarneembaar zijn.

Hans-Heinrich Reckeweg was de grondlegger van de homotoxicologie, een geneeskunde gebaseerd op integratie van inzichten uit de reguliere en homeopathische geneeskunde. Interessante inzichten.

Hij stelt dat een ziekte zich ontwikkelt in 6 fases.
En hij zegt ook dat de onderliggende oorzaak eigenlijk altijd een teveel aan gifstoffen is.

Dit zijn volgens hem de zes stadia van ziek worden

Volgens hem begint elke ziekte met een teveel aan toxines.
Ons lichaam is erop gebouwd om afvalstoffen snel en efficiënt af te voeren. Maar zodra dit proces stagneert ontstaat er een ziekte.

En eigenlijk is dat niets anders dan een poging van het lichaam om het teveel aan toxines kwijt te raken en de natuurlijke balans weer te herstellen.

Het afbreken van gifstoffen

Dr. Reckeweg stelt dat een ziekte zich in 6 stadia ontwikkelt.

Het humorale stadium, daar vallen de eerste 3 fases onder

In dit stadium lukt het de lever niet om gifstoffen goed af te breken en zo komen de toxines terecht in

• Bloed
• Weefsels 
• Lichaamsvocht zoals: speeksel, zweet en urine

Het cellulaire stadium, daar vallen de laatste 3 fasen onder 

In dit stadium dringen toxines de celstructuren binnen en vindt er een verandering van de cellen zelf plaats.

Hoe verder we in het cellulaire stadium komen hoe ernstiger de ziektes worden.
En hoe lastiger het is om de ziekte te genezen.

In dit artikel ligt de focus op eerste 3 fasen omdat de meeste mensen gelukkig niet verder komen dan het humorale stadium.

Fase 1: de eerste klachten

Onze grootste interne reiniger is de lever.
Dit orgaan is 24 uur per dag bezig met het opruimen van toxines.

Krijgt men teveel toxines binnen, dan kan de lever overbelast raken.
Toxines worden dan niet afgebroken, maar komen in het bloed, weefsel en lichaamsvocht terecht.
Met als gevolg intoxicatie.

Gelukkig heeft ons lichaam zelfhelende krachten.
En het teveel aan gifstoffen wordt via de uitscheidingsorganen afgevoerd.

Zo scheiden de nieren urine uit, voeren de darmen ontlasting af, voert de huid zweet af en adem je uit door je longen.

In de eerste fase van een ziekte gaat dit uitscheiden en afvoeren vaak gepaard met klachten als

• Niezen
• Misselijkheid
• Een loopneus
• Verminderde eetlust
• Hoesten
• Jeuk
• Vermoeidheid
• Veel plassen
• Diarree
• Onfrisse lichaamsgeur

Gelukkig gaan dit soort klachten vaak vanzelf over.
Maar als de toevoer van toxines niet stopt kan men in fase 2 terecht komen.

Zo kan niezen omdat je in de buurt van een kat komt (fase 1) overgaan in een allergische reactie (fase 2) en een puistje (fase 1) veranderen in acné (fase 2).

Fase 2: het ontstaan van ontstekingen

Men belandt in de tweede fase als je uitscheidingsorganen overbelast zijn geraakt en ze de toxines niet meer goed kunnen afvoeren.

Het lichaam gaat dan op zoek naar andere uitwegen.
De aanhoudende irritatie van toxines uit zich in een ontsteking.

Het lichaam probeert de afvalstoffen op deze manier onschadelijk te maken en te verwijderen

Typische klachten in de tweede fase zijn:

• Allergie
• Griep
• Longontsteking
• Koorts
• Spierpijn
• Aften,
• Hooikoorts
• Huiduitslag
• Blaasontsteking
• Keelontsteking
• Angina
• Maagklachten
• Infecties
• Opgezette lymfeklieren

Veel mensen gaan in de tweede fase naar de huisarts omdat ze pijn ervaren.

In deze fase kan men ook koorts krijgen. Voor het lichaam is koorts een manier om toxines af te voeren. Om die reden is het dus niet slim om koorts te onderdrukken.

Dan worden klachten namelijk alleen maar verder het lichaam in gedreven en loopt men kans om in fase 3 terecht te komen. Ziekt men  goed uit in fase 2, dan keert het lichaam vanzelf weer terug naar fase 1.

Fase 3: het ontstaan van verslakking

Lukt het het lichaam niet om in fase 2 gifstoffen via ontstekingen af te voeren?

Dan gaat het lichaam toxines verder opslaan in het vet- en bindweefsels en in de onderhuidse celweefsels.

Dr. Reckeweg noemt dit proces verslakking.

Als dit niet stopt, zullen ook andere weefsels verslakken zoals aderwanden, gewrichten, wervels, hartspier, zenuwen en zintuigen.

Klachten in de derde fase zijn o.a.

• Beginnende astma
• Nierstenen
• Maagzweren
• Slechte doorbloeding
• Hartritme stoornissen
• Lichte aderverkalking

Gaat dit proces door, dan worden cellen aangetast en raken organen overbelast.
Dan belanden we in het cellulaire stadium.

Het cellulaire stadium

In het cellulaire stadium (fase 4 t/m 6) dringen toxines de cellen binnen en beschadigen ze de celstructuur.

Dit kan er uiteindelijk toe leiden dat weefsels, organen en volledige systemen hun vermogen verliezen om normaal te functioneren.

Het is dus ontzettend belangrijk om waarschuwingssignalen van ons lichaam niet te negeren.

Fase 1 is de staat waarin elk lichaam zou moeten verkeren

Het is namelijk een teken van goede gezondheid als het lichaam druk in de weer is met het afvoeren van gifstoffen.

Zit men in fase 2 of 3?
Dan is rust heel belangrijk, dus neem voldoende rust en ziek goed uit.
Want voorkomen is nog altijd beter dan genezen en in de fasen 4, 5 en 6 wil men liever niet terecht komen.